De paden op, de lanen in…

Op Zweedse scholen is het heel normaal dat je regelmatig naar buiten gaat met de klas. Naast het gebruikelijke buitenspelen, wordt er ook vaak opuit gegaan. Zo gaan mijn kinderen standaard op maandag naar het bos met de hele school. Aan de kinderen en de ouders de taak te zorgen dat ze hier goed op gekleed zijn. Want, zoals ze hier zeggen, er is geen slecht weer er is alleen weer waar je je slecht op kleden kan. Dus als het koud is, warme kleding aan en gaan. Regen? Laarzen en regenpak aan en hup naar buiten.

Vanuit het idee dat kinderen vooral veel naar buiten moeten, is het een Zweedse traditie op scholen dat er minstens twee keer per jaar een ‘friluftsdag’ wordt georganiseerd. De hele dag staat in teken van buitenactiviteiten, vaak een in de lente of zomer en een in de winter.

Naast dat wij in onze klas natuurlijk   bezig zijn met de taal, leren onze leraren ons ook over alle tradities en gewoonten van het land. Zo ook dus over de friluftsdag. Om ons meteen maar goed op de hoogte te brengen van dit concept, nam onze lerares ons afgelopen donderdag mee voor onze eigen friluftsdag. Ok halve dag, want in de ochtend moest er nog gewoon grammatica worden geleerd. Maar daarna gingen de jassen aan en de rugzakken op. Op naar het bos. Het was een gezellige middag en een erg prettige afwisseling aangezien we normaal vijf dagen per week binnen zitten. We hebben een mooie wandeling gemaakt door het bos en door de landerijen. Onze lunch aten we op een van de picknickplaatsen waar er hier zoveel van zijn. Na de lunch kregen we een opdracht waarbij wel in het Zweeds elkaar moesten vertellen over ons thuisland , want ach ja het blijft zweedse les. Wandelen, kletsen en lachen. Het is een leuke groep. Het is toch ook een beetje lotgenotencontact, al die nationaliteiten in een klas met het zelfde doel.

De middag sloten we af met het plukken van blauwe bessen. Iets wat hier ook iedereen doet, er zijn er genoeg voor iedereen (inclusief de dieren). De lerares was alvast vooruit gegaan. Na een tijdje plukken klonk daar opeens de klanken van een fluit, magisch mooi gespeeld. De bel van de juf zeg maar. Aangekomen bij haar, zat ze klaar met een pannetje en gaspit. Nog weer wat geleerd, het maken van blåbärrsoppa. We dronken ervan, erg lekker, en keerden daarna maar weer eens terug naar de bewoonde wereld.

En vrijdag? Mochten we lekker extra veel grammatica doen.