De zomer voorbij..

Met het vertrek van de laatste bezoekers en het starten van het ‘normale leven’ lijkt ook de zomer nu echt voorbij te gaan. We hebben al wat herfstige buien gehad, de korte mouwen ingeruild voor lange mouwen en ‘ s nachts is het weer echt donker. Op de to do lijst is er weer een prioriteit bijgekomen; het regelen van een schoorsteenveger en kopen van hout. Hoewel we beide niet helemaal gek zijn van onze nieuwe haard, verlangen we er wel naar om weer een vuurtje te stoken.

Maar wat een zomer hebben we gehad. Warm, soms zelfs heet, veel zon en veel visite. En natuurlijk veel geklust, iets wat gewoon doorgaat(ook na de zomer). Het huis is inmiddels helemaal rood en alle bovenste latjes zijn vervangen. Een behoorlijke klus, waar we regelmatig hulp van de visite bij kregen. Het letterlijke hoogtepunt van het verven van het huis was wel de hoogwerker, die we voor een week hadden gehuurd. Vooral de kinderen vonden het leuk om samen met pappa boven op het dak te kijken. Waar mamma dan weer zenuwachtig naar stond te kijken.

Na de buitenkant konden we weer verder met de binnenkant, want er was nog een grote klus gepland. De keuken was te gebruiken en kon je charmant noemen, maar ook oud en gedateerd. Speciaal voor de gelegenheid kwam er hulp overgevlogen vanuit Nederland en in iets meer dan week werd onze keuken geplaatst. Ondergetekende en kinderen ontvluchtten de rommel en het stof tot tweemaal toe voor een time out in een huisje met werkende keuken, maar thuis werd er keihard doorgewerkt. Het resultaat mag er zijn, een geweldige ruime keuken. Met een heel groot gat erin. Want het zou natuurlijk niet mogelijk zijn dat hier alles in een keer goed gaat, dus wachtten we nu alleen nog op de kookplaat die vorige week zou worden geleverd, maar niet in de vrachtwagen bleek te zitten. Wanneer dan wel, we weten het niet. Maar ach, we hebben op de veranda nog onze oude fornuis staan (heel zweeds, want het duurt lekker lang voordat het water kookt) en we zijn er gewend aan geraakt om te improviseren.

Zoals gezegd het gewone leven begint ook weer, met school en werk dat beide is gestart. Was best wel even wennen na een zomer vol Nederlands bezoek dus Nederlands praten, maar nu na twee dagen wel weer ok. Voor de kinderen was het wat spannender, die begonnen vandaag pas weer na 10 weken vrij te zijn geweest. Nieuwe school, nieuwe gewoontes. Werden ze vorige jaar in Nusnäs welkom geheten door de klanken van een hoorn, nu stonden alle leraren de kinderen toe te zingen met een speciaal welkomstlied. Daarna stelde het hoofd van de school een voor een de nieuwe leerlingen voor, die vervolgens een welkom kaart op konden halen en een heel groot applaus ontvingen. Iets teveel aandacht, vond onze oudste, die mooi niet naar voren liep. Gelukkig werd het later wel weer beter, bij de Fika en toen ze samen met haar nieuwe juf en klasgenoten haar klas inliep. En nog later kwamen de verhalen bij het avondeten, over hoe leuk het weer was. Dus ach, laat de herfst maar komen dan.