Droomplek

Precies een week wonen we we nu in ons nieuwe huis. Of het ooit gaat wennen, ik weet het niet. Of ik wil dat het ooit gaat wennen weet ik ook niet. We zitten veel op de veranda voor het huis en zitten een beetje wezenloos voor ons uit te kijken. Onwerkelijk. Wat is hier gebeurd lijken we beide te denken. Nog geen jaar zijn we hier en nu hebben we van ons avontuur een droom gemaakt. Komt er straks nog iemand voorbij om te zeggen dat we hier weer weg moeten? Of zaten we toch stiekem in ´ik vertrek´ en gaan we met een camera in ons nek ontdekken dat we de grootste bouwval ooit hebben gekocht en dat het meer gedregd gaat worden? Nee, het lijkt er niet op. Het lijkt dat we gewoon een geweldig huis hebben gekocht, op een geweldige plek en dat we daar heerlijk van kunnen genieten nu.

Je leest het, we hebben het goed hier en we zijn blij. We zijn ook moe. Want we hebben dan wel een groot huis gekocht dat niet geheel een bouwval blijkt te zijn, maar dat betekend niet dat we er zijn. Het huis is in de eind jaren zestig gekocht door de vorige bewoners en dat kun je aan alles maar dan ook alles zien. Het groene (stoffen!) behang, de hanglampen van nepglas en koper, de ingebouwde glazenkast met gegraveerde bloemenpatroon, een oude bruine piano en twee ouderwetse draaitelefoons die intern (van bovenverdieping naar kelder) nog goed functioneren maken het geheel af.

Hoewel we best van retro houden en we met onze keuze van meubelen ook best passen in het geheel, is het een beetje teveel van het goed. Daar komt nog bij dat het huis van buiten al een behoorlijk aantal jaartjes geen nieuw likje verf heeft gehad en ons tuinhuis met gastenverblijf (klinkt chiquer dan het is) natuurlijke ventilatie heeft in de vorm bijna gaten in de muur.
We hebben dus niet alleen een heel geweldig huis gekocht, we hebben ook een klushuis gekocht. De komende tijd zijn we er zoet mee. Het fijne is dat de zomer lijkt te zijn begonnen hier, dus de deuren en ramen kunnen open gegooid en wij kunnen regelmatig de tuin in vluchten als we het even zat zijn.

Op zomervakantie gaan zit er niet in dit jaar, maar ach het voelt ook niet dat we nu perse weg hoeven van deze mooie plek. Als het zomerweer een beetje aanhoudt is dat mooi. Het komt wel goed uit. Er zijn namelijk genoeg mensen die wel op vakantie gaan, naar ons namelijk. We hebben een aardige planning al, dus aan aandacht niet tekort. Ach en wie weet is het wel heel therapuetisch om op je vakantie af en toe een kwast vast te houden of hout te schuren. Iets met twee vliegen…