`Af en toe moet je je leven ondersteboven houden om te zien of er nog meer in zit`. Met deze tekst maakte ik onze zweden-plannen wereldkundig op Facebook. We hadden er toen de meeste moeilijke gesprekken al op zitten, die met onze familie, vrienden en werk, en dit was de volgende stap. Facebook is zo… Continue reading Een leven ondersteboven

En dan kom je er achter dat je dit jaar nog niet geschreven hebt. Alweer maand drie van een nieuw jaar. Een jaar dat we startten in Nederland, voor het eerst in 5 jaar. Een heerlijke afsluiting en verwelkoming van jaar met familie en vrienden. Een jaar dat vervolgens, na weer te zijn thuisgekomen, vooral… Continue reading Een kabbelende winter

Elk stap zet ik net wat bewuster in de straten van Stockholm. Het is vreselijk koud, zeker voor Stockholmers, met -12 op de meter en een gure wind. Ik kan de metro pakken, vlot en warm. Ik kies ervoor te lopen, nog 1x zoals alle eerdere dinsdagavonden in de afgelopen anderhalf jaar. Het is druk… Continue reading De deeltijdstudent

En dan, 2x knipperen en er zijn zo ruim vier maanden voorbij. Vier maanden waarin ik heel vaak dacht dat het hoogste tijd was wat te schrijven maar er altijd iets tussen kwam. De zomer vloog voorbij en inmiddels is de herfst eigenlijk ook al achter de rug. Terwijl ik dit typ, zie ik naast… Continue reading Licht in de duisternis

De afgelopen maanden was ik al bezig met vandaag. Ik had een plan. Het plan had alles te maken met de datum van vandaag. Vandaag is het namenlijk precies 5 jaar geleden dat we de sprong waagden. Ergens in de loop van de avond kwamen we aan in het dorp waar ik nu op mijn… Continue reading Het plan