Ik weet nog precies wanneer ze belden van Visit Dalarna, de plaatselijke VVV. Op donderdag 23 januari namenlijk. Ze belden op een vreselijk onhandig raar moment. Ik zat in een voorlezing over autism waar ik weinig van meekreeg omdat ik angstvallig mijn mobiel in de gaten hield nadat ik in de ochtend te horen kreeg dat mijn vader heel slecht lag. In de pauze werd ik opeens (schrik!) gebeld, maar door een Zweeds nummer dus kon geen verband hebben met het slechte nieuws uit Nederland. Wel een nederlandse vrouw aan de telefoon. In een paar minuten legde ze uit dat RTLZ een rapportage wilde maken over mensen die uit Nederland naar Zweden waren gemigreerd en of ze een cameraploeg in mei naar ons toe konden sturen. Voordat ik het wist had ik ja gezegd, er over nadenken lukte me niet echt, en dacht ik ik zie het wel. Een paar weken later werd ik weer benaderd. De plannen waren veranderd van een rapportage op beeld naar een intervieuw voor een artikel op de site. Thuis onze puber blij, die zo’n cameraploeg niet kon waarderen.
En toen kwam Corona en werd mei augustus en augustus september. Het was een leuk gesprek over dat waar ik hier ook over schrijf. Het resultaat is het te vinden:
Veel leesplezier!
hallo emigranten,
met bewondering gelezen dat jullie zo’n afstand hebben gelopen. Complimenten!!
Het artikel over emigranten was ook leuk. Bedankt weer. Geniet van het najaar.
Hartelijke groeten van ons en tot een volgend keer.
Andries en Annie
LikeLike
Beste Svenskalien,
Ik heb met veel plezier je blogspot gelezen. Hartelijk dank voor alle mooie verhalen. Heel herkenbaar want wij zijn 8 jaar geleden geëmigreerd. Ik blijf je volgen. Hartelijke groet vanuit Lambertsberg, Duitsland. Koos Isarin
LikeLiked by 1 person