1 april 2022, 7 uur in de ochtend en ik zit in de trein naar Stockholm. 1 april 2003, waar was ik toen om 7 uur in de ochtend? Ik weet het nog precies. Ik logeerde bij mijn moeder in mijn ouderlijke huis, samen met mijn grote zus. Ik in een logeerbed en zij op de grond op een (lek) luchtbed. De ochtend zou bestaan uit ontbijten, optutten, de kapper ontvangen en mij in mijn bruidsjurk hijsen. Nu, 19 jaar later, kijk ik nog steeds met veel liefde terug op die prachtige dag en gelukkig ook op ons mooie huwelijk dat erop volgde. Op naar de volgende 19 jaar.
Voor de derde keer in een week ben ik nu van of naar op weg van Stockholm. Eerder deze week kwam ik op zondag nog terug uit Stockholm nadat ik mijn wekelijkse bezoekje aan Stockholm had verlengd omdat ik met een vriendin uit Nederland had afgesproken. Dit keer dus niet alleen maar op en neer naar mijn school, maar echt lekker samen door Stockholm struinen, kletsen en genieten. We vierden 40 jaar vriendschap, wat een feest. Op dinsdag was mijn bezoek aan Stockholm weer geheel volgende de routine die ik nu sinds de herfst heb. En dan nu voor dan de derde keer, dit keer 3.5 uur heen en 3.5 uur terug in de trein. Stockholm in een dag. Dit keer niet alleen, maar met zijn drie. In de plaats van het vieren van onze dag met zijn vier (of met zijn twee, zoals we vroeger deden toen er nog oppas tot onze beschikking hadden.) ben ik met de kinderen onderweg naar weer een nieuw avontuur, het aanvragen van een paspoort.
De dingen die anders gaan als je geemigreerd bent. Ooit was er een tijd dan zag je dat je paspoort verliep en maakte je een afspraak, regelde een foto en klaar. Zo is het nu dus niet. Dit jaar wonen we hier 5 jaar, wat met kinderen betekent dat hun paspoort nu al gauw afloopt. Prima, dan regelen we een nieuwe. Een zweedse zit er nog niet in, dus het voorbereiden voor de aanvraag van de nederlandse kon beginnen. Het begon met de afspraak maken bij de ambassade in Stockholm, die natuurlijk niet zomaar op alle dagen kon en zeker een maand vantevoren moest worden gepland. Eerste datum 1 april, ok daar doen we het voor. Wat wel weer betekende dat we vervolgens ook een dag vrij moesten regelen op school, want een paspoort moet ook hier wel persoonlijk worden aangevraagd dus kinderen mee. Met een afspraak in de agenda kon het verzamelen van papieren beginnen. Een pasfoto volgens nederlandse eisen (die hopelijk straks worden geaccepteerd) werd geregeld bij een zweedse fotograaf. Vervolgens het invullen van een aanvraagformulier, opzoeken van geboorteaktes, zoeken naar niet alleen de paspoorten maar ook de verlopen id-kaarten, invullen en ondertekenen van toestemmingsformulieren en onze eigen paspoorten 2x kopieeren en van handtekening en datum voorzien. Opeens voelt het heel natuurlijk dat de aanvraag toevallig op deze dag valt. In mijn herinnering was het regelen van onze trouwdag minder gedoe.

Gelukkige trouwdag!! Het lijkt wel Nederland als je 75 wordt 🙂. Maak er toch een mooie dag van!
LikeLike