Na regen komt zonneschijn, een bekend gezegde. Laten we het maar hard hopen met zijn allen. In ieder geval voor ‘ allen’ die hier in het Noorden hun plekje hebben. Van het thuisfront mag ik niet te hard klagen over de afgelopen zomer, maar stiekum doe ik het toch. Al was het maar omdat het zo lekker Nederlands voelt om samen in een groep te klagen over het weer. Om er vervolgens achter te komen dat het vreselijk Zweeds is om te klagen over het weer. Nou als nederlandse Zweed mag ik dubbel klagen vind ik.
De zomer begon zo heerlijk. Juni was warm en zonnig en in de koffiekamer gingen de geruchten al. Dit zou een zomer worden als die in 2018. 2018 was onze eerste echte zomer hier en toen werden we drie maanden lang getrakteerd op hoge temperaturen, veel zon en droogte. We maakten ons al op voor een zomer met het verbod op bbq-en en de tuin sproeien.
En toen werd het juli. De temperaturen bleven niet hoog en het bleef zeker niet droog. Maar om het thuisfront toch een beetje tegemoet te komen, het was heus niet heel vreselijk deze zomer. We hebben best nog regelmatig genoten van de zon op het terras en gezwommen in de Siljan. Onderwijl kwam iedereen weer een beetje terug in de koffiekamer en droomde van een heerlijke nazomer.
En toen was het augustus en begon het te regenen. En te regenen. En te regenen. Het begon zelfs zo hard te regenen dat het een naam kreeg. Storm Hans kwam ook hier in de regio even op bezoek. Gelukkig zorgde Hans voor geen problemen en ging ons huisje voorbij. Helaas gold dat niet voor iedereen. Hans heeft wegen weggespoeld, tuinen verwoest, kelders doen overlopen. Nog steeds is het heel hoog water in de Siljan en zijn er delen die nog steeds onder water staan. Het is een mix van verwondering en onrust als je nu over de mooie lange steiger loopt en het water er nog maar net onder blijft.
Na regen komt zonneschijn. Het klopt zeker, gelukkig worden we af en toe weer verrast door de zon. Alleen lijkt het dat na zonneschijn ook regen komt. Nou vooruit, we doen het ermee.
SvenskaLien 