Bijzonder weekje

Een bijzonder weekje afgelopen week. Op dinsdag had ik mijn eerste toetsdag. De cursus die we hier volgen bestaat uit meerdere niveaus. We zijn gestart met A en de bedoeling is dat we straks in januari eindigen met C1 in de zak. Het is het niveau dat de overheid hier verplicht stelt voor medisch personeel.

Dinsdag hadden we dus de toets van niveau A2 en daarmee de afsluiting van niveau A. De toets bestond uit een dictee, grammatica, een luisteroefening en een mondeling. Hoewel we er toch al een maand of twee intensief mee bezig zijn is het spannend of het allemaal is blijven hangen. Gelukkig was dat het met als gevolg dat de hele klas het eerste deel behaald heeft en we nu door kunnen voor niveau B. Na de toets vierden we het met een gezamelijke lunch bij een van de vele (buffet) lunchrestaurants die Zweden rijk is. Het restaurant zat aan een museum, waar wij nog even mochten snuffelen aan de zweedse cultuur (een expositie over de schrijver van Nils Holgerson en een over de mijnen).
Gek genoeg was dit niet het spannendste van de week, want de dag erna hadden we geen les maar in plaatst daarvan praktijk. Vanaf nu zullen we elke week een dag naar onze werkplek gaan om de taal toe te passen in de praktijk en al wat bekend te raken met het werk. Gek om zo’n eerste keer aan te komen op het nieuwe werk, alles nog nieuw en onbekend. Ik startte samen met een klasgenoot van de zweedse cursus, die op dezelfde afdeling gaat werken. We werden opgevangen door een (nederlandse) collega, voor ons beide al een bekende, en mijn (nederlandse) chef. Er wordt hier al gekscherend gesproken van een nederlandse enclave, aangezien beide mannen van deze collega ‘s ook al werkzaam zijn op de afdeling. Na een kort gesprekje met zijn vieren, voor het grootste deel in het Zweeds (echt waar) werden we voorgesteld aan de rest van de collega’s. Zo fijn, hoe hartelijk ik werd ontvangen door de directe collega’s. Ik mocht zelf al even een kijkje nemen in het kantoor wat straks mijn kantoor wordt.

De rest van de dag bestond uit veel praten, meestal in het zweeds en soms stiekem in het nederlands, en het bijwonen van mijn eerste teamvergadering. Het was een vermoeiend dagje, met zoveel indrukken, maar het had niet beter kunnen verlopen. Ik betrapte me er op dat ik het jammer vond dat ik de dag erna niet terug zou komen maar gewoon weer naar school moest. Maar ach, aankomende week mag ik weer en het is helemaal geen gek idee eerst nog maar wat meer zweeds te leren. Op naar deel B en heel wat meer praktijkdagen!