Na een onstuimige lente die vooral erg koud was (met sneeuw in mei) en weinig zonnig, lijkt de zomer meer en meer begonnen. Een Zweedse zomer weliswaar, dus wisselvallig maar met al een paar weken ook regelmatig temperaturen van rond de 20 graden en een lekker zonnetje staat nu alles mooi in bloei. De BBQ heeft al aan gestaan en de grasmaaier is uit de schuur gehaald. Nog 4 schooldagen en dan hebben de kinderen weer vakantie, bijna 10 weken vrij. Zodat na de zomervakantie de een vol volle moed kan beginnen aan het eerste jaar in de middenbouw met een nieuwe meester maar zijn vertrouwde klasgenoten. Terwijl de ander na de zomer begint op haar nieuwe school, een school die theoretisch nog basisschool heet maar in praktijk toch veel weg heeft van een middelbare school met een mentor, een nieuwe klas, vakdocenten, een schema met elk uur een ander vak en reizen met de bus omdat het een dorp verder is dan waar ze nu zit. Spannend dus, voor zowel kind als ouders.
Ik voel me eerlijk gezegd een beetje overvallen door de zomervakantie die al bijna begint. Door die lente die te lang op zich liet wachten, door de zomer die een beetje leeg op ons lijkt te wachten en door mijn nieuwe baan waarvan ik nu een beetje het gevoel krijg erin te komen dus nog niet echt dat ´oh was het maar vakantie` gevoel bij heb. De afgelopen jaren waren onze Zweedse zomers vol met van alles. Er moest geklust worden, nieuwe plekken ontdekt en vooral natuurlijk gasten worden geëntertaind. Dat van alles is nu verwisseld in tja, nu even niet dus. Even niet (teveel) klussen, omdat manlief onaangenaam werd verrast door naar alle waarschijnlijkheid een hernia (we wachten nog op de MRI, maar foto´s beloofde niet al te goeds). Even niet nieuwe plekken ontdekken, in ieder geval niet te ver weg. En zeker niet weer heel veel gasten entertainen. Dat laatste werd al steeds duidelijker, maar werd dan nog maar even pijnlijker toen Rutte en consorten alle landen in de EU vrij gaven om te bezoeken, behalve, tuurlijk Zweden.
In Zweden is het namelijk bar en boos gesteld met de corona. Hier gelden geen regels, geen maatregels en vallen de doden in bosjes. Hoorde zelfs iets over doden liggend op de straten in Zweden? (volgens de telegraaf, dat dan weer wel)
Is het dan echt zo vreselijk hier, hoor ik je vragen. Om een heel eerlijk antwoord te geven: Ik weet het niet. Zoals ik werkelijk niets echt weet als het over de Corona gaat. Dat ik niet weet of het hier om een virus gaat die we moeten bestrijden ongeachte wat of dat er sprake is van grote heftige komplotten, ik weet het niet. Voor beide ben ik misschien zelf te genuanceerd en teveel bereid om altijd allebei de kanten te willen horen en begrijpen.
Wat ik wel weet is dat de cijfers aangeven dat hier veel doden zijn gevallen. Volgens bepaalde onderzoeken ongeveer hetzelfde percentage als in Nederland wat dan weer een veel hoger percentage is als onze buren Noorwegen, Finland en Denemarken hebben die wel alles direkt op slot hebben gezet. Maar of die cijfers kloppen, aangezien iedereen anders blijkt te rekenen, dat weet ik dan weer niet. Dat hier geen regels en maatregels gelden daarvan weet ik dan weer wel 100 % dat het niet waar is. Hier wordt een groot beroep gedaan op de eigen verantwoordelijk die bestaat uit afstand houden, goede hygiene en thuisblijven bij het minste symptoom. Daarnaast zijn alle grote evenementen gecanceld, mag je niet met meer dan 50 personen verzamelen en wordt er deels op afstand gewerkt en scholing gevolgd. Het grootste verschil is dat er nog geen moment sprake is geweest van een lock down. Waarom niet? Vooral omdat het niet kan, volgens de Zweedse regering. Zij zien niet in hoe zij binnen de huidige grondwet mensen zouden kunnen verplichten mensen in hun huis te laten blijven. Dat is beperking van de vrijheid volgens de grondwet en dat mag dus niet. Hier raakt volgens mij de regering een mooi punt en daarmee denk ik ook een goede verklaring waarom het overal zo anders is (of wordt geïnterpreteerd) onafhankelijk van land en regering. Wie uiteindelijk het goed heeft gedaan en wie niet, de tijd zal het leren. Voor mijzelf geldt dat mijn gevoel alle kanten op gaat, want ik weet het niet. De ene keer denk ik, regering doe er eens wat aan en stel eens echte grenzen. Het andere moment ben ik dankbaar voor een regering die mijn vrijheid belangrijk vind en die er op deze manier voor zorgen dat mijn kinderen nog steeds kunnen genieten van onderwijs en sport.
Wat de zomer ons brengt, we zullen het merken. Wat ik hoop is dat iedereen een mooie zomer krijgt, met veel zon en in goede gezondheid. En stiekem dan toch ook dat we op niet al te lange tijd, niet meer een no go zijn. Want om elkaar even niet te zien, is niet leuk maar kunnen we mee leven. Maar met het niet weten wanneer we elkaar mogen zien, dat vind ik best wel even slikken.
SvenskaLien 