Rondje om het Siljan

In het voorjaar pakten Tijs en ik ons gezamelijke hobby weer op, wandelen. In de winter was het er niet veel van gekomen, maar met af en toe een voorzichtig voorjaarszonnetje nog afgewisseld met hier en daar een late winterse bui liepen we onze vastje rondjes. Een aantal keer liepen we naar het dorp hier verderop, zo`n 8 km van huis door bos en langs het water. Volop klestend en genietend banjerde Tijs voor me uit. Op een van deze wandelingen kwam het plan. Tijs vroeg zich hardop af of het niet leuk was om nog verder te lopen, verder dan Rättvik en verder langs het meer. Of sterker misschien wel om het meer heen. Ik antwoordde dat me dat een best leuk plan leek, maar dat dat niet iets voor een dagje wandelen was. Eenmaal thuis begonnen we te kijken hoe lang het dan wel niet was. Ongeveer 135 km bleek het te zijn. Nee dat doe je niet in een dagje nee. Maar we kunnen toch onderweg kamperen zei hij blij.

Al voordat Corona om de hoek kwam kijken, bedachten wij dat we misschien dit jaar niet op vakantie zouden gaan of in ieder geval niet al te ver of te lang. Teveel andere plannen, met het huis, dus leek het ons beter om bij huis te blijven. Er is genoeg moois in de buurt en ons uitzicht is prachtig, dus het is ook geen straf.  Wat dat betreft was het eigenlijk nog niet zo gek bedacht.

Nu een paar maandjes later is het plannetje een heus plan geworden. De route is uitgestippeld, het wordt niet helemaal rond maar van huis naar Nusnäs (waar we 3 jaar geleden ons leven in Zweden begonnen). 111 km gaan we lopen i 8 dagen tijd. De blokhutten (voor een tent op mijn rug ben ik net nog niet sportief genoeg) zijn geboekt, de rugzakken aangeschaft en de schoenen ingelopen.

Tijdens een oefenwandeling, kwam er plots nog een plannetje bij. Tijs houdt zich erg bezig met het milieu. Op school gaat het er vaak over en hij wijst ons er vaak genoeg op dat wij als volwassenen er maar een rotzooi van maken. Wat dat betreft was hij ook de eerste die mij op de positieve effecten van Corona wees, ´Mam we hebben het gat in ieder geval dit jaar niet groter gemaakt`.  Het feit dat we niet met de auto of het vliegtuig op vakantie gaan maar ter voet, past er goed bij. Maar voor Tijs is het niet genoeg. Op zijn nederlandse school deed hij jaarlijks mee aan de sponsorloop voor het goede doel. Op school doen ze dat hier niet, maar dat betekent toch niet dat je dit niet zelf kan organiseren?

Dus van 23 juli tot 30 juli houdt Tijs een heuse sponsorloop en ik doe met hem mee. Het doel is het Wereld natuur fonds, voor het behoud van de bossen. Voor wie het een leuk idee vind van onze stoere zoon, kan via de link hem sponseren.

https://kominactie.wnf.nl/actie/tijs-warmelink