Het is al weer zomervakantie voor onze kinderen en ik heb een weekje vrij. Heerlijk een weekje camperen was het voorstel. Een enthousiast gejuich bij kind 1, een grote zucht bij kind 2. Mag ik dan bij Emma? Nou eigenlijk niet nee. Aangezien kind 1 vorig jaar alleen met mamma door de bossen heeft gestruind, kregen ze een ander voorstel. Een weekje een huisje in de buurt van Stockholm dan? Nu tweestemmig gejuich. Bossen en natuur staat tegenwoordig bijna dagelijks op het menu, dus de stad lokt meer.
Op naar de grote boze stad dan maar. Wat heerlijk even op een tweebaansweg harder rijden dan 80 dacht ik eerst. Oh, help waar komen al die andere auto’s dacht ik erna. Je bent maar weinig gewend na 4 jaar rust en ruimte, ook op de weg.
De grote boze stad blijkt ook rustige voorstadjes te hebben met nog best wat natuur. Terwijl kind 1 het bad uitprobeert en kind 2 de wifi, ga ik een rondje buurt ontdekken. Ik neem de 2 vuilniszakken mee want ik dacht toch dat ik bakken had gezien. Na 10 minuten raak ik aan de twijfel of ik goed loop, maar ach ik kom wel wat tegen. Dan stopt er plots een fietser naast me. Ik schrik even op en ben op mijn hoede. Hij wijst naar de 2 zakken. Geef die maar aan mij. Ik geef ze en daar fiets ie weer weg, op weg naar de bakken om ze even voor mij weg te gooien. De rest van de dag laat deze ontmoeting een goed gevoel achter.
Ik probeer nog even ze mee te lokken naar een natuurgebied, maar nee ze verkiezen veel tijd door te brengen in het centrum. Kind 1 wil musea, kind 2 wil winkels. En dan niet de h&m of ander groot concern, nee secondhand en de punkstore graag. Stockholm heeft ze genoeg en onderweg erna toe vergapen ze zich aan echte platenzaken en een muziekwinkel waar Tijs een cimbaal voor zijn drumstel koopt. De oudecrocker achter de toonbank trakteert op drumstokken en verhalen over de grote drummers die zijn zaak eerder bezochten.
Met zicht op de secondhandwinkel laat ik de kinderen los en strijk ik neer op een bankje in een parkje tegenover een straatmuzikant die met zijn keyboard zorgt voor mijn eerste ervaring met livemuziek sinds tijden. Gewoon zitten en mensen kijken, ook al zolang geleden.
Ik sluit mijn ogen en voel de zon op mijn huid, geroezemoes van de stad op de achtergrond. Heerlijk vakantie in de grote boze stad.
Bedankt voor het leuke verslag, fijn dat het nog goed gaat met jullie
LikeLike