Een kabbelende winter

En dan kom je er achter dat je dit jaar nog niet geschreven hebt. Alweer maand drie van een nieuw jaar. Een jaar dat we startten in Nederland, voor het eerst in 5 jaar. Een heerlijke afsluiting en verwelkoming van jaar met familie en vrienden. Een jaar dat vervolgens, na weer te zijn thuisgekomen, vooral een beetje doorkabbelt. Net als het weer trouwens, het is geen echt slechte winter. We hebben best wel wat sneeuw gehad en flinke min-graden, maar een geweldige winter was het ook weer niet. Elke koude periode waarin je denkt ja nu is het echt winter, wordt afgewisseld met dagen van regen en temperaturen boven de 0. Ondertussen zijn we op het punt aangekomen dat we elk jaar bereiken. Het punt dat wij nu klaar zijn met de winter maar de winter niet met ons. Vannacht daalde de temperatuur tot -17 en in delen van Zweden heerst er chaos vanwege de plotselinge nieuwe sneeuwval. Onder het motto, elk nadeel heb zijn voordeel, kan ik me nu nog wel even verheugen op in ieder geval een weekendje op het ijs.

Het kabbelen vind ik trouwens echt geen nadeel. Er zijn jaren geweest dat ik in maart het gevoel had dat ik al weer genoeg op mijn bord had voor een heel jaar. Nu lijkt iedereen gewoon wel lekker door te gaan. Geen grote of heftige veranderingen. Dat is heerlijk voor ons, maar misschien minder voor deze blog. Geen nieuws is goed nieuws, totdat dat betekent dat je nooit meer van je laat horen. Dus ga ik maar eens aan de slag met het bedenken van nieuwe onderwerpen. Misschien geen grote en meeslepende onderwerpen, maar meer de dagelijkse gang over ons en de zweden.

En als er niets is te bespreken, hebben we altijd de foto´s nog.